Arboretum
Park Tysiąclecia to arboretum rodzimych gatunków drzew, rosnących w typowych dla siebie warunkach leśnych. W południowym – wyżej położonym skrzydle lasów znajdują się różne typy buczyny, dąbrowy oraz grądu z dominacją buków i grabów, w skrzydle zachodnim – grąd z dominacją lipy, grądy dolin rzecznych oraz lasy łęgowe z zaroślami wierzbowymi. Lasy są sadzone parami, aby polany wewnętrzne umożliwiały na przemian obserwację drzewostanów jednolitych lub sąsiadujących ze sobą w naturze. Jednocześnie oferują one mieszkańcom zróżnicowane możliwości „lasoterapii”, której znaczenie zaczyna coraz bardziej doceniać współczesna medycyna.

Las
Park Tysiąclecia stanie się parkiem leśnym. Las – w odróżnieniu od parku – nie jest przypadkowym zbiorowiskiem drzew dobranych pod kątem walorów estetycznych. Ten zestrojony ze sobą zespół żywych organizmów tworzy wielopiętrową strukturę, poczynając od drzew o wysokich koronach, przez piętra podszytu, gdzie znajdują się drzewa niższe lub młode podrosty, piętro niskich krzewów, warstwę runa aż po korzenie i współpracujące z nimi saprobionty, czyli bakterie i grzyby powodujące rozkład martwych roślin i zwierząt. Próba odtworzenia lasów staje się zatem przedsięwzięciem znacznie trudniejszym niż samo tylko posadzenie drzew, zwłaszcza że na dawnych terenach rolnych brakuje naturalnych „grup wsparcia” w glebie oraz w niższych piętrach, które chronią wilgoć. Z tego względu w tworzenie pasów leśnych na terenie parku Tysiąclecia zaangażowane są również nadleśnictwa podległe Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych a także wolontariusze zainteresowani monitorowaniem całego procesu.